zondag 16 maart 2014
dinsdag 4 maart 2014
Besneeuwde-Berghellingtest
vandaag in hard//hoofd
In 2010 was ik in de Mercantour, een uitloper van de Alpen langs de Frans-Italiaanse grens. Omdat ik er slecht tegen kan voortdurend mensen om me heen te hebben reis ik meestal alleen, al is dat in de bergen niet altijd verstandig. Dat bleek.
Op een besneeuwde berghelling raakte ik het pad kwijt en belandde aan de verkeerde kant van een hoogvlakte. Het was net op een punt waar een gat viel tussen twee wandelkaarten en de overzichtskaart schaal 1:100.000 geen uitsluitsel bood. Het leek me het beste om maar gewoon verder naar beneden te gaan, dan kwam ik vanzelf het pad wel weer tegen. Ik passeerde een hut uit de Eerste Wereldoorlog waar pannen aan touwtjes aan de zoldering hingen, waarschijnlijk om te voorkomen dat vuil en ongedierte zich erin zouden nestelen. Een kilometer verder stond ik voor een afgrond.
Een afgrond zoals in strips, 90 graden naar beneden en zeker 200 meter diep.
In 2010 was ik in de Mercantour, een uitloper van de Alpen langs de Frans-Italiaanse grens. Omdat ik er slecht tegen kan voortdurend mensen om me heen te hebben reis ik meestal alleen, al is dat in de bergen niet altijd verstandig. Dat bleek.
Op een besneeuwde berghelling raakte ik het pad kwijt en belandde aan de verkeerde kant van een hoogvlakte. Het was net op een punt waar een gat viel tussen twee wandelkaarten en de overzichtskaart schaal 1:100.000 geen uitsluitsel bood. Het leek me het beste om maar gewoon verder naar beneden te gaan, dan kwam ik vanzelf het pad wel weer tegen. Ik passeerde een hut uit de Eerste Wereldoorlog waar pannen aan touwtjes aan de zoldering hingen, waarschijnlijk om te voorkomen dat vuil en ongedierte zich erin zouden nestelen. Een kilometer verder stond ik voor een afgrond.
Een afgrond zoals in strips, 90 graden naar beneden en zeker 200 meter diep.
Abonneren op:
Posts (Atom)
