Rotbeesten

De "rotbeesten" zijn een uitvloeisel van enerzijds mijn filosofenprenten, waar soms een filosoof als dier verschijnt of voor de grap een beest erbij moet; en anderzijds van mijn kindergedichten en experimenten met illustraties daarbij. Nevenprojectje? Ja. Luchtig? Mwah.

Complete portfolio te vinden op http://florisotto.jotta.com of via deze directe link.

Lost in the forest of words

[Click to enlarge image]

De karikaturen begonnen te vervelen. Ik moest eens iets nieuws tekenen. En sprookjes schrijven deed ik de afgelopen maanden toch al. Het idee van de dingen die terugkijken komt uit James Elkins, The Object Stares Back. (Ja en uit dat ene sonnet van Rilke natuurlijk.)

Reflecties over "The history of the humanities"

Deze tekst verscheen exact een jaar geleden op filosofieblog.nl. Destijds had ik op blogspot nog geen jump break tot mijn beschikking, wat reden was om deze nogal lange lap tekst nog niet hier te plaatsen. Nu kan dit wel. Dit is tevens relevant omdat ik vrijdag naar de conferentie Enlightenment? Ideas, Transfers, Circles, Attitudes, Practice in Gent ga, en mijn ideeën over verwetenschappelijking en disciplinevorming nodig eens moet afstoffen.

NB. "Vorige maand" betekent dus een jaar geleden en "vorig jaar" 2008.

 

Reflecties over “The history of the humanities”

Conceptuele verschuivingen, uitgestorven wetenschappen, stijlen van redeneren en de Verlichting

1.

Vorige maand was in Utrecht de presentatie van de werkgroep The history of the humanities, een initiatief van UvA-logici Rens Bod en Jaap Maat en cultuurhistoricus Thijs Weststeijn. Deze werkgroep vloeide voort uit de conferentie The making of the humanities afgelopen oktober, die bedoeld is als eerste van een serie en dan ook de vroegste periode uit het ontstaan van de Geesteswetenschappen bestreek, dwz renaissance en humanisme. De eregast lag toen helaas ziek in Princeton. Anthony Grafton, auteur van onder andere een tweedelige biografie van Scaliger, een geschiedenis van de voetnoot, Defenders of the Text, What was History?, en een heleboel besprekingen in de New York Review of Books, heeft met zijn onderzoek een aantal nuances geplaatst bij gevestigde wetenschapshistorische en ideeënhistorische opvattingen. Zo betoogt hij in From Humanism to the Humanities dat het humanisme pedagogisch gezien helemaal geen bevrijding van het dogmatische scholastieke denken was: integendeel, de scholastici leerden nog logisch denken en kritisch ontleden en formuleren, terwijl de humanisti vooral welbespraakte carriëristische yes-men afleverden. Zijn belangrijkste onderzoek gaat echter over de uitgestorven wetenschap van de chronologie: het achterhalen van de preciese tijdstippen van Bijbelse en historische gebeurtenissen, tot de Schepping aan toe. In Utrecht was Grafton er wel, en vertelde over dit onderzoek aan de hand van part-time astronoom, part-time astroloog en part-time chronoloog Johannes Kepler.

Binnenstebuiten = 4 D

Wanneer je een handschoen binnenstebuiten keert
schep je in feite een nieuwe dimensie:
een wereld waarin een linkerhand
in een rechterhandschoen past.

In de badkamer

Opgesloten in de badkamer - er is hier een kraan, er is hier een toilet, ik kan het hier wel een tijdje uithouden - hoorde ik de buren over de trap gaan, de telefoon in de kamer, de regen op het dak. Ze doen hun best maar. Ze komen er niet in, ze komen er niet in.