Gisteren in hard//talk, de actualiteitenrubriek van hard//hoofd.
“Ik ben meer van: het land moet geregeerd worden, hier zijn de spreadsheets”, zei Stef Blok bij het bespreken van de tekst van het regeerakkoord. Zijn achterban dacht er anders over: de nieuwe ministersploeg was amper beëdigd of de VVD maakte scherpste daling in de peilingen ooit.
De verhouding tussen technocratie en democratie is lastig. We zien dat
elke dag in de bestrijding van de eurocrisis, waarbij de Europese Unie
over nationale parlementen heen walst. We zien dat in de Volksrepubliek
China, waar een star gesloten Communistische Partij steeds meer moeite
heeft met honderden miljoenen internetters en tientallen miljoenen
bloggers en twitteraars. De historicus Reinhart Koselleck beschreef 58
jaar geleden de moderniteit als Kritik und Krise, de moderne staat als een permanente spanning tussen staatsraison en publieke meningsvorming. Stephen Toulmin noemt het in Cosmopolis een tegenstelling tussen “rationality” and “reasonableness”.
Het punt is: de publieke meningsvorming is niet altijd even
“reasonable”. Zie de polarisatie en chaos in de Nederlandse politiek van
de voorbije tien jaar, zie de nog veel extremere en verlammende
polarisatie in de politieke verhoudingen in de VS. “Democracy in a
nation of 300 million can be noisy and messy and complicated”, zei
Barack Obama vanochtend in zijn overwinningsspeech.
“That won’t change after tonight, and it shouldn’t. And whether I have
earned your vote or not, I have listened to you.” Zijn Republikeinse
opponenten zullen niet onder de indruk zijn geweest.
En het Politburo ook niet. De Chinese leiders zullen het feest van de
democratie met onverholen minachting hebben gadegeslagen. Terwijl de
wereld naar Obama vs Romney keek, werd ook in Peking een nieuwe
president gekozen. Achter gesloten deuren. Wie? Dat horen we morgen of
overmorgen. En hier zijn de spreadsheets.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten