vrijdag 21 juni 2013

The Pornography of a Friendship

Jan Fabre: The Tragedy of a Friendship, Stadsschouwburg Amsterdam, 15 juni

Ik was van te voren gewaarschuwd: Tragedy of a Friendship bevat erg veel slechte seks. En daar hou ik helemáál niet van. Het is ook niet het eerste waar je aan denkt bij een muziekdrama over Richard Wagner en Friedrich Nietzsche, “de componist die filosoof wou zijn en de filosoof die componist wou zijn” in de woorden van Jan Fabre. Maar inderdaad, Wagner had Nietzsche diep geschokt door te suggereren dat hij zo raaskaalde omdat hij teveel masturbeerde, en Nietzsche reageerde door in Der Fall Wagner zijn voormalige vriend ziek en immoreel, Parsifal “een christelijke hallucinatie” en Brünnhilde frigide te noemen. En Jan Fabre maakt nu eenmaal graag exhibitionistisch theater. Dus is Tragedy of a Friendship een opeenstapeling van striptease, wurgseks, vingeren, verkrachting en verminking, een Götterdämmerung van nonstop neukbewegingen en kinky spelletjes met kaarsen, zwaarden en speren.


Dat is jammer, want als je die slechte seks wegdenkt is Tragedy of a Friendship eigenlijk verdomd goed muziektheater. Fabre verweeft de noodlottige vriendschapsgeschiedenis met dertien tableaus die de opera’s van Wagner uitbeelden. In die tableaus versmelt zang met spraak, dans met film, stilstaand beeld met decor, seks met geweld, in een continue wervelende peepshow. Dit is geen toneel met wat muziek erbij, maar uitzinnig totaaltheater. Wat dat betreft beantwoordt Tragedy of a Friendship aan wat Pierre Audi “muziektheater als kunstvorm van de 21e eeuw” noemt, méér dan bijvoorbeeld Sunken Garden of Quartett. Het is alleen jammer dat die peepshow ook nog eens ontzettend seksistisch is. Jan Fabre, als de vrouwen besprongen, bevingerd, aan hun haren rondgesleept en vol frontaal naakt tentoongesteld worden, mag er dan ook alsjeblieft een van die stoere mannen gecastreerd, of op z’n minst zijn broek uit?

De dingen die me niet zinden heb ik dan ook maar weggelaten in mijn beeldverslag voor het HF blog. Daar nog 10 tekeningen. Geen meesterwerken, maar ik heb ze dan ook ter plekke gemaakt in het bijna-donker met een bijna-lege stift.

Geen opmerkingen: