- Een diepere ingesletenheid van onhebbelijkheden
- Een groter repertorium van fouten om te herhalen
- Een groter deel van je leven vergeten te zijn
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Bespiegelingen over taal, kunst en geschiedenis, recensies van avantgarde-muziek, tekst en beeld uit de eigen kweek en filosofie in vele vormen.
3 opmerkingen:
Dag Floris,
ben net hier terecht gekomen en lees met veel interesse je werk EN je humor! Hoewel... is jouw visie op 'levenservaring' niet al te negatief? Hmmm, ik zou toch wel wat positieve punten kunnen aanstippen en ik ben 'nog' maar 39 jaar oud... :D Groetjes
Sorry, was nog even mijn naam vergeten te vermelden. Bij deze dan: ik heet Marjolijn.
Hoi Marjolijn,
Bedankt voor je reactie, het geeft moed dat dit gelezen en tegengesproken wordt.
Inderdaad, met 25 ben ik toch ook al blij dat ik dingen weet die ik vroeger niet wist, en dingen doe en laat die ik toen liet en deed. Maar het probleem met levenservaring is dat je altijd de vorige oorlog aan het winnen bent, steeds beter weet wat je nu zo toen gedaan zou hebben. De vraag is of het niet meer gaat om het ene weetje of de andere afweging, dan om een panacee als 'levenservaring'.
(Net zoals je vraagtekens kunt plaatsen bij het begrip 'context'.)
Wat ik me dankzij jouw reactie weer herinnerde, is dat er iets vergelijkbaars over levenservaring staat in deel II van 'Little Gidding', de laatste van TS Eliot's 'Four Quartets':
"Let me disclose the gifts reserved for age
To put a crown upon you lifetime's effort"
En dan gaat de beerput open.
Hartelijke groet,
Floris
Een reactie posten